In de tweede helft van november 2013 begon ik samen met tientallen vrijwilligers uit Diepenheim met de aanleg van de onbegrensde tuinen. 70.000 wilde tulpenbolletjes werden over het land gestrooid in wolken en langgerekte stroken. De witte en oranje bolletjes maakten meteen kleurvlekken in het landschap. Waar ze vielen stopten de vrijwilligers ze in de grond. Op verschillende plekken in Diepenheim – een moestuin, een fruitboomgaard, landgoed Nijenhuis, landgoed Westerflier, de entree van kasteel Warmelo, een begraafplaats, de tuin van de Kunstvereniging – zijn bollen uitgestrooid en de grond in gegaan. Er is gekozen voor bollen van botanische tulpen die in verschillende periodes tot bloei komen en geschikt zijn voor verwildering. De tulp doemt dan op verschillende plekken in het landschap op, in ongeorganiseerd verband. Vrijgelaten uit het grid van de bollenvelden zoekt de wilde tulp zich een weg de ruimte in, op zoek naar waar zij zich het meest thuis voelt. Het is op de oude buitenplaatsen geweest waar de bolgewassen ooit tot verwildering kwamen, zoals in Diepenheim.